Dinimize oldukça bağlı ve de duygu ve düşüncelerimde yanılmıyorsam güzel bir aile sayılırız. Çocuklar ailenin aynasıdır derler, bu söze aynen katılıyorum. Sizin duruşlarınıza bakınca Elma'nın bazı argo kelimeleri ve senin kibar davranışların bu deyimi hiç de inkar etmiyor. Ailece manevi degerlerimizi yüksek tuttuğumuza inanıyorum. Maddi değerlerimizi de aynı şekilde, zira bizlere yetecek kadar paramız olsun, yuvamızda mutlu olalım, birbirimize yetecek kadar enerjimiz olsun...bunlarla ilgilenip evimizde mutlu olmaya çalışıyoruz.
Bir kaç gün sonra Ramazan ayı başlayacak. Salonumuzdaki ayağı bir defa tamir görmüş yuvarlak masamız açılır ve bütün Ramazan ayı boyunca şık örtüleriyle her iftar vakti çorbasıyla, tatlısıyla ve çeşit çeşit yemekleriyle hep hazırdır. Hemen hemen her iftar vakti özel ısmarladığımız yumurtalı pideler kimi zaman konuklarımızla kimi zaman ailece paylaştığımız iftar masalarımızı donatırlar. Canım annem Ramazan boyunca yaptığı güllçlardan tepsi tepsi gönderir. Tadına doyum olmaz anneannenizin güllaçlarının! Ramazan ayı benim için çok özeldir ve iftar sofralarında kendimi bir başka hissederim. Yakınımızdaki bir camiiden gelen ezan sesi ile açarız orucumuzu. Ezan sesi ile birlikte bazen boğazıma bir şeyler düğümlenir, gözyaşlarımı engelleyemem ve siz de 'Aaaa anne masamız ne kadar güzel, neden gözlerin yaşlı?!' diyerek beni güldürmeye başlarsınız. Böyle hüzünlenmem evliliğimin ilk yıllarında kendini gösterdi. Anne evimi mi özlüyorum ne!!! Yeterince büyüyemediğim burada belli oluyor. Ya da çok hassasım, nene'me benzetirler beni, nenem tatlı kadındı. Biraz asabiydi ama hem kızar arkasından da severdi. İlk sigaramı onaltı yaşında onunla birlikte içtim. Nur içinde uyusun!!!!